Alles wat je niet verandert kies je..

Zuzanka

  • Selfcare, workaholics en het geheim van passie

    Waarom werkt de ene constant, vult zijn dagen met sport, hobby’s en soms meerdere banen, en lijkt nooit moe? Terwijl de ander al uitgeput is na een 36-urige werkweek en zegt: “Geen tijd” te hebben voor koken, sporten of voor zichzelf zorgen. Sommigen zeggen dat werk er alleen voor het geld is. Ik dacht dat…

    Lees verder..: Selfcare, workaholics en het geheim van passie
  • Ongeboren woord

    Ik zoek al een hele tijd naar een woord —en begin te twijfelen of het wel bestaat in onze taal.Een woord voor wat, naar mijn gevoel,één van de mooiste eigenschappen is die een mens kan bezitten.De weerspiegeling van een pure ziel.De positieve variant van naïef. Naïef wordt vaak gebruikt als iets goedgelovigs, iets doms zelfs.Maar wat…

    Lees verder..: Ongeboren woord
  • Knap is niet genoeg

    Wat maakt iemand nou echt aantrekkelijk? Als jonge vrouw ben ik door heel wat fases gegaan. In het begin draaide alles natuurlijk om uiterlijk.Het begon bij Bill van Tokio Hotel — ik was acht jaar oud en compleet geobsedeerd. Eerst dacht ik dat hij een meisje was, ik wilde er later precies zo uitzien. Toen…

    Lees verder..: Knap is niet genoeg

Je eigen huis bouwen zonder fundament…

Je eigen huis bouwen zonder fundamenten, dat is wat velen van ons proberen te doen.
Sommigen kregen een paar bakstenen mee, anderen helemaal niets.
Geen voorbeeld, geen basis, geen gereedschap om op terug te vallen.

Maar écht bouwen, écht groeien, begint wanneer we in gesprek gaan.
Wanneer we delen, luisteren, leren en openstaan voor elkaars verhalen.
Niet letterlijk samen, maar verbonden door wat we uitwisselen.

Want dat is wat het leven mooi maakt: samen leren bouwen.
Steen voor steen, inzicht na inzicht.
Zodat wat ooit ontbrak, nu langzaam maar zeker een stevig fundament wordt.

Hoe is dit ontstaan..

Zo’n zeven jaar geleden, bij de dagbesteding op weer één van mijn vele woongroepen, kwam ik in aanraking met storytelling. De vraag was of er jongeren waren die hun verhaal durfden te delen voor een publiek. Taboes doorbreken. Het onuitgesproken uitspreken. De ‘achter gesloten deuren’ openen. En ik stond daar voor open. Ik vond het spannend, maar ik voelde een klein vuurtje aangaan, een vuurtje dat tot de dag van vandaag nog steeds brandt.

Waarom ik toen niet heb doorgepakt? Er was zoveel aan de hand. En soms voel je gewoon: de tijd is niet rijp.

Elke keer als ik weer een andere baan had, kwam ik toch met mijn gedachten uit bij dit werk. Maar niet alleen het vertellen. Het motiveren. Het beeld van ‘dat verloren meisje dat nooit zou werken en haar hele leven zou leven van een Wajong’, dat meisje (naja inmiddels vrouw) die jou vertelt hoe zij uit dat vooroordeel is gestapt. Dat leek mij zó mooi.

Vooral de mensen die in mijn kappersstoel belandden kwamen vaak terecht in een oase van diepe levensgesprekken. Ze gingen meestal weg met de woorden: “Wat is dit inspirerend, wat ben jij inspirerend.”

Tot ik op een dag eindelijk bij mezelf dacht: Ik kan deze potentie niet verspillen. Dit is wat ik voel, doe, leef, ben.

Buiten het spreken heb ik in de jaren waarin ik naar mezelf zocht ook het schrijven ontdekt. Wat grappig is, want als kind vond ik dat allesbehalve creatief. En zeker geen kunst. En nu is het precies datgene waar ik me het liefst via uit.

Het verbindt.
Het brengt mijn ziel op papier.
Normaal in gedicht- en boekvorm,
maar nu ook in een blog waar ik al lange tijd van droom.

En wat dat spreken betreft:
wat ik net opnoemde plus mijn TikTok- en YouTube-kanaal.

Zuzia

Motivational speaker, Storyteller, Schrijfster, Influencer, Kapster

Volg wat ik doe op Instagram

https://www.instagram.com/zuzanka.nl